Συνέντευξη στον ΓΙΩΡΓΟ ΚΙΟΥΣΗ

«Και κλείσαμε χρονιά ολόκληρη με το μηνολόγιο. Και μιας και ζητήθηκε καινούργιος κύκλος, και μεγαλώνει σαν το δεντράκι η φιλία μας αγαπημένοι και αγαπημένες, σκέφτηκα ν’ ανοίξω τα αδημοσίευτα ημερολόγια που κρατούσα και κρατώ -παλιά περισσότερο, τώρα λιγότερο- και να ανατρέξουμε μαζί σε μέρες ζωγραφιστές -αλλά με τ’ όνομα, την ημερομηνία τους, τη γιορτή τους, τη φάση της σελήνης, τις ανατολές και τις δύσεις- μέσα στα χρόνια που πέρασαν».
Ανατρέχουμε σε εικαστικά ημερολόγια της ζωγράφου Φωτεινής Στεφανίδη αναζητώντας μέρες Μαΐου.

Πόσο καιρό σημειώνεις με ζωγραφιές;
Σε ημερολόγια, από το 1994. Αδιάλειπτα τα πρώτα χρόνια. Πού και πού αραιώνουν, κάτι συμβαίνει και πυκνώνουν.

Ψάχνουμε λοιπόν μέρες Μαγιού. Τι σημαίνει Μάης για σένα;
Ο πρώτος από τους μήνες που μένει δίχως ρο και αφήνει το κρασί να δροσίζεται με κρύο νεράκι μέχρι και τον ηλιοκαμένο Αύγουστο. Πασπαλισμένος από την παπαρούνα κι απ’ την τρελή τριανταφυλλιά, αυτή τη ροδαλή που νομίζεις ότι είναι ψεύτικο το άρωμά της και σκαρφαλώνει και ανθίζει απότιστη στα ακατοίκητα. Αυτός που μπουμπουκιάζει τη ροζ άγρια πικροδάφνη στις ρεματιές ή εκεί που ήταν κάποτε ρεματιές. Αυτός που κοιμίζει του Ρήγα το παιδί όλο το χρόνο με το χελιδόνι του, το καταδικό του χελιδόνι, ο Απριλομάης. Αυτός που μετράει τα χρόνια με τα στεφάνια ή και με το μοναχικό λουλούδι στο χέρι.

Ξεφυλλίζουμε; Τι διαλέγεις;
Δεν διαλέγω, σχεδόν τυχαία στέκομαι, από ένα χρώμα, μια μνήμη, ένα μυστικό ακόμη κρυφό:
Να, οι παπαρούνες που μαδούν στ’ ανθογυάλι, πλάι στην ανεξήγητη γραφή που πολεμώ να λύσω, οι αγγελικούλες και τ’ άσπρα γεράνια της αυλής μέσα στο πήλινο βάζο του Μαρουσιού και δίπλα τους οι απαλές κουκουναριές του Ευβοϊκού. Τα πρώτα συναπαντήματα με τη θάλασσα και απέναντι το μοναχικό κορίτσι με το κόκκινο κολιέ. Ο Μάης ο ίδιος και συμπτωματικά, πλάι, τ’ ανοιχτό παράθυρο της δροσιάς του. Λίγα από τα εκαντοντάδες σχεδιάκια για το «Κάτι παράξενο» -μαγιάτικα έτυχε η εξημέρωση της αλεπούς-, και η εξημέρωση της γοργόνας επίσης. Η πράσινη και η πορτοκαλί ξυλομπογιά αρκετές για τ’ ανοιχτά μάτια, την καρδιά και το παράθυρο του Μάη, Μάη μήνα ζωγραφίσαμε και το ταβανάκι της εισόδου με το λουλακί πλαίσιο, με τα πουλιά και τ’ αμπελόφυλλα, το προσχέδιο εδώ, ξεχασμένο.
Για σήμερα, ποιο από τα σχέδια αυτά θα κρατούσες;
Το πρώτο. Γιατί οι παπαρούνες που μαδούν στο ανθογυάλι του σπιτιού είναι ο Μάης που κουβαλώ στην ψυχή μου πριν γεννηθώ.

----------------------------------------------
Αναρτήθηκε στην presspublica.gr την 3η Μαΐου 2016

Η συνέντευξη πλήρης με όλες τις φωτογραφίες παρουσιάζεται στην κατηγορία «Δημοσιεύματα - Κριτικές» και υποκατηγορία «Συνεντεύξεις»