Πολλά στο μυαλό και στην ψυχή, λίγα στο χέρι και στην ύλη. Άκουσμα εσωτερικής φωνής, οραματισμός της εικόνας, αίσθηση της ατμόσφαιράς της, άρωμα, κίνηση, αποτέλεσμα που ποτέ δεν προσεγγίζεται. Συμβιβασμός όχι, μιας και το χειροπιαστό δίνει πολύ περισσότερη χαρά από το ιδεατό. Σύγχυση του φανταστικού με το πραγματικό, του ζωγραφιστού με το ζωντανό. Απαξίωση της "στρωτής" επιφάνειας του όποιου έργου την ώρα της δημιουργίας του είτε είναι σκαρίφημα είτε σύνθεση πολύμηνης εργασίας. Και οι ύλες; Σημαντικές κι αυτές, βοηθούν με τα μοναδικά προσόντα τους: Για τη ζωγραφική, αβγοτέμπερα για τον μικρόκοσμο της πινελιάς της, την μαλακή και λαμπερή της αίσθηση. Χρώματα σε σκόνες παλαιά για το ανεξίτηλο και τις αποχρώσεις τους σαν βοτάνια μαγικά και αναντικατάστατα. Λάδια καλής ποιότητας ή χειροποίητα από τις ίδιες σκόνες. Ακουαρέλλες σε πλακάκια, παλιές. Κλασική σινική μελάνη. Πινέλα φυσικής τρίχας και γιαπωνέζικα μακρύτριχα χειροποίητα. Μελάνια λαδιού για τη χαρακτική και παλιά χειροκίνητη πρέσσα. Επιφάνειες φυσικές, τοίχος πρώτα από όλα, σοβάς νωπός, χαρτί από βαμβάκι ή από ίνες φυτών, ξύλο, πολλές φορές ήδη χρησιμοποιημένο, κεραμικά θραύσματα, ύφασμα, πάπυρος, κάθε υλικό που έχει κάτι ιδιαίτερο να δώσει, να εμπνεύσει και να καθοδηγήσει τις περισσότερες φορές. Και δύναμη ψυχής, το ευκολότερο και δυσκολότερο μαζί. Και αρκετή απογοήτευση. Και ανικανοποίητο. Λίγες φορές όλα μαζί να βρεθούν, λίγα και τα έργα που μένουν.
